تابش فروسرخ (IR) نوعی تابش الکترومغناطیسی است که طول موج آن بین 760nm تا 100,000nm قرار دارد. درمان نوری سطح پایین (LLLT) یا درمان فتوبیومداسیون (PBM) معمولاً از نور سرخ و فروسرخ نزدیک با طولموجهای بین 600-100nm برای تنظیم فعالیت زیستی استفاده میکند. عوامل متعددی، شرایط و پارامترها به تأثیر درمانی فروسرخ کمک میکنند، شامل شدت نور، تابش، زمانبندی و تکرار درمان، نوسان و طول موج است. شواهد روزافزون نشان میدهد که فروسرخ میتواند اثرات فتواستیماسیون و فتوبیومداسیون را انجام دهد که بهویژه در استیمزدن عصبی، جبران زخم و درمان سرطان مفید است. سلولهای عصبی بهصورت خاص به فروسرخ واکنش خوبی نشان میدهند که برای محدودهای از برنامههای نوروناستیمزایی و نورونمداسیون پیشنهاد شدهاند و پیشرفتهای اخیر در استیمزدن عصبی و بازسازی در این بررسی بحث شدهاند. کاربردهای درمان فروسرخ در سالهای اخیر به سرعت پیش رفته است. به عنوان مثال، درمان فروسرخ توسعه یافته است که حتی نیازی به منبع توان خارجی ندارد، مانند مواد تابشدهنده فروسرخ و لباسهایی که فقط با گرماهای بدن تغذیه میشوند. حوزهای دیگر از علاقه، نقش ممکن تابش فروسرخ خورشید در فوتوزنان یا فوتوبازسازی بهعنوان دو سمت مخالف سکه است و آیا جلوههای خورشید باید در برابر تابش فروسرخ خورشید محافظت کنند؟ درک بهتری از توسعههای جدید و پیامدهای زیستی فروسرخ میتواند به ما کمک کند تا کارآیی درمانی را بهبود بخشیم یا روشهای جدید PBM با استفاده از طولموجهای فروسرخ را توسعه دهیم.
کلمات کلیدی: ATP؛ حفاظت عصبی مغز؛ آسیب به DNA؛ گرما؛ تحریک عصبی با فروسرخ؛ فوتوسندرم؛ ROS؛ مولکولهای آب.
کپیرایت © 2016. منتشر شده توسط Elsevier B.V.